Zespół pęcherza nadreaktywnego, charakteryzuje się występowaniem dolegliwości ze strony układu moczowego takich jak częstomocz, parcia naglące, oddawanie moczu w nocy (nykturia) oraz nietrzymanie moczu. Objawów pęcherza nadreaktywnego nie można wytłumaczyć istnieniem chorób takich jak: zakażenia układu moczowego, choroby nowotworowe dróg moczowych oraz kamica.  OAB niewątpliwie wpływa negatywnie na jakość życia ograniczając aktywność fizyczną i seksualną, redukując kontakty towarzyskie i rodzinne, dając poczucie winy, utraty samokontroli, lęk, podnosząc koszty życia przymusem zakupów środków wchłaniających mocz.

Parcia naglące to sytuacje, w których chęć oddania moczu przez kobiety jest przymusem do znalezienia toalety w czasie krótszym, niż 15 minut. To schorzenie, które podporządkowuje pod dostępność toalety całe życie – a więc podróże, wyjścia na zakupy, imprezy towarzyskie itp. Może przerodzić się w nietrzymanie moczu z parcia – a więc popuszczanie w momencie odczucia parcia na pęcherz.

Pęcherz nadreaktywny, czy też nadaktywny, to potrzeba opróżnienia pęcherza częściej, niż co około 1,5 - 2 godziny, przy znikomej ilości moczu (mniej, niż 350 – 400 ml). Specyficznym objawem nadreaktywności pęcherza jest również uczucie niepełnego opróżnienia. Nadmierne napięcie niektórych mięśni dna miednicy, ich ból, ucisk na nerwy prowadzi do złego funkcjonowaniu systemu pęcherz – zwieracze, co w efekcie doprowadza do problemów z trzymaniem moczu

W fizjoterapii nietrzymania moczu  ważne jest zdiagnozowanie przyczyny poprzez dogłębny wywiad z Pacjentką i dokładne zbadanie dna miednicy, a następnie dobranie metody lub metod do stanu dna miednicy.

Leczenie pęcherza nadreaktywnego polega na stosowaniu różnych metod (behawioralnych i treningów pęcherza), skoncentrowanych na nauce prawidłowych odruchów mikcji oraz dążenia do przywrócenia odpowiedniego rytmu oddawania moczu (stałe pory mikcji w podobnych odstępach czasowych). Metody behawioralne mają na celu zwiększenie pojemności pęcherza za pomocą ćwiczeń, które polegają na stopniowym wydłużaniu przerw między kolejnymi fikcjami. Ważnym etapem jest włączenie w terapię elektromodulacji pęcherza aparatem PHENIX LIBERTY.

• ograniczenie przyjmowania napojów zawierających kofeinę, alkohol, napojów gazowanych oraz zmniejszenie ilości płynów przyjmowanych przed nocnym spoczynkiem,
• dbanie o higienę osobistą, 
• unikanie infekcji, 
• zaprzestanie palenia tytoniu, 
• redukcja masy ciała oraz zapobieganie otyłości,
• unikanie zaparć dzięki odpowiedniej diecie bogatej w warzywa, owoce, błonnik.